Wreszcie ciąg dalszy rozdziału 1;)

Zrobimy nowe!-powiedziała entuzjastycznie Rose.

-Rose! Ogarnij się! Daj sobie z tym spokój.-powiedziała Katherine, ale Rose już wyjęła z szafki szklaną misę i składniki.

-Owszem trzeba!-powiedziała Rose z determinacją.

Dziesięć minut później na blaszy leżały nowe,okrągłe jeszcze nie upieczone ciastka. Rose włożyła blachę do piekarnika,nastawiła temperaturę i włączyła.

Katherine zauważyła stojącą na blacie miskę z obranymi i pokrojonymi w plasterki marchewkami. Wzięła jedną i zaczęła pogryzać. Rose skończyła zmywać,ale nadal stała tyłem do Katherine.

-Lubisz pietruszkę?-zapytała niespodziewanie.

-Zależy w jakiej postaci.-odpowiedziała Katherine.

-Uważaj na włosy!-krzyknęła Rose i rzuciła w Katherine garścią mokrych plasterków pietruszki, które oblepiły jej włosy, dekold i policzki. Katherine lekko zszokowana zdjęła plaster pietruszki i rzuciła w śmiejącą się Rose,która zdążyła się uchylić po czym zaczęła się śmiać jeszcze bardziej. Katherine też zaczęła się śmiać,i wtedy jej wzrok padł na miskę z marchewkami. Chwyciła ich pełną garść i wymierzyła w Rose która tym razem nie zdążyła się uchylić,plasterki poprzyklejały jej się wszędzie. Powoli przestawały się śmiać. Pierwsza odezwała się Rose:

-Idę do łazienki i zaraz wracam.-w tym momencie usłyszały dzwonek do drzwi.

-O! Ty otwórz a ja zaraz wracam.-powiedziała Rose i poszła w stronę łazienki.

Katherine podeszła do drzwi i otworzyła je. Stał w nich wysoki szatyn o błękitnych oczach. Miał ok. 185 cm wzrostu, szerokie ramiona i niezłą klatę.

-Masz pietruszkę we włosach.-powiedział uśmiechając się. Wyciągną rękę i wyją plasterek pietruszki z włosów Katherine, po czym wyrzucił go na zewnątrz.

-Dzięki. Ale wiesz,ludzie zazwyczaj na powitanie mówią „cześć” albo coś w tym rodzaju, ale tak też może być.-powiedziała Katherine również lekko się uśmiechając.

-Wybacz.-powiedział i zaśmiał się melodyjnie.-Cześć.-dodał

-Cześć.-odpowiedziała Katherine.

-Jest Rose?-zapytał.

-W toalecie. Ale jak chcesz to mogę ją zawołać.-powiedziała.

-Nie. Nie trzeba. Ale mam prośbę. Czy mogłabyś dać jej te katalogi?. Jej mama prosiła o nie moją.-powiedział i uniósł lekko w górę cztery katalogi które trzymał.

-Ok. Nie ma sprawy. Dla ciebie wszystko.-powiedziała Katherine trzepocząc rzęsami,i wzięła od niego katalogi.

Chłopak uśmiechną się.

-Dzięki. Noo... to... do zobaczenia.-powiedział cofając się tyłem.

-Czekaj. Masz na koszulce brokat. I na ustach.-powiedziała.

-Co? Och. Była u mnie pięcioletnia kuzynka a ona strasznie lubi brokat i wiesz...-powiedział lekko zmieszany.

-Tak. Rozumiem.-powiedziała Katherine rozbawiona.

-Yyy... No to cześć.-powiedział i wyszedł przez furtkę, a Katherine zamknęła drzwi frontowe. Rose właśnie wyszła z łazienki.

-Kto to był?-zapytała.

-John Smith.-odpowiedziała Katherine.

-Jaki John Smith?-zapytała Rose.

-No ten z Pocahontas.-powiedziała Katherine.-Przyniósł katalogi.-dodała kiedy przyjaciółka nadal nie rozumiała.

-Aaa.. Ten John Smith. Mów kurwa normalnie.-powiedziała Rose uśmiechając się, i wzięła katalogi od Katherine i położyła je pod stołem.

-Chodź pozbieramy te marchewki.-powiedziała Katherine i razem z Rose poszły zbierać porozrzucane marchewki,a ciastka znowu się spaliły.